Darren Alan
OKLM: çok renk katılmamış pudralı irisli yumuşak bir vanilya/sedir. Eau des Baux ile Givenchy Gentleman EdP arasında basit, konforlu bir odunsu.
Cupid's Bow: gül reçelli kakao-fındık kreması. tatlılığı açan ıtırsı hoş bir ferahlığı var. başta Santal Majuscule cinsinden kıvamlı, ilerledikçe daha çiçeksi ve hafif.
Songes à Fleurs: keskin aldehidik floral şipre. oldukça feminen. ince, ferah çiçekleri üstünde pudralı karanfilsi, hafif metalik bir dokusu var. baş-orta Caleche tipi, biraz daha yumuşak. sonları Vol de Nuit/Givenchy III tabanını andırır, sert bir meşe yosunu hissi var. başlarda fazla feminen, kuru ve keskin olsa da çok yönlü, eski kafa, kalitesi hissedilen bir şipre.
Hekate: kastoryumu belirgin hayvansal bir deri/amber. ilerledikçe soğuk pudralı yağlı bir balmumu/saman. başta amber/derisi A.Lebreton Uruk ile yakın. ilerledikçe daha yumuşak ama kasvetli ve basık. orta-son F. Bianchi Under My Skin ile Zoologist Moth arasında. UMS'e göre gelişmiş, Moth'a göre tekdüze. benzetilen Kiste ve Antaeus ile alakasız. diğer akrabaları Hayride, Bois Lumiere, Sticky Fingers, APLS gibiler olur.
Devil's Share: başta Cupid's Bow gibi hoş bir gül/kakao. kısa sürede gerçekçi bir bal hissi çok baskın. balı Slowdive kadar tatlı değil. Hayride gibi monoton ve basık.
Lipstick Queen: balzamik hoş bir çiçeksi. pek ruj hissi almadım. alışık olmayanı rahatsız edecek oranda civeti belirgin bir hayvansal kısmı var. başta çiğ menekşesiz bir L'Heure Bleu tipi, ilerledikçe Habanita tarzına yakın, eski kafa, hayvansal bir pudra/reçine/çiçek.
Acqua di Colonia: klasik, güzel bir limon/turunç kolonyası. 4711 kadar ince olmasa da, fiyatı arttıran çiçek absolutları ve baz elementlerinin aromaya katkısı ten kokusu haricinde pek hissedilir değil. benzer cinsten Apres Cologne seviyesinde bir geliştirme yok.
Dorian's Fougere: sabunsu ferah yeşilli, hafif çiçeksi güzel bir fujer. sabunsuluk başta klasik beyaz hacı şakiri andırır kıvamda sonra zayıflıyor. arkalarda deri nüansı da var. yeşil hissi hoş ama amyl salicylate harici belirgin bir doğal yeşil karakteri yok. Wild Fern cinsine yakın, biraz daha gelişmiş, yine de sade ve standart. kendisiyle hatırlanacak öne çıkan bir özelliğini farketmedim.
Fetes de Noel: karanfili kısılmış bir Nuit de Noel. extrait versiyonunun rekonstrüksiyonu denecek kadar yakın. başta pudralı çiğ menekşe/iris ve az bir gül. sonda bolca kremsi sandal ve sert meşe yosunu/deri. Knize Ten'in eski l'Heure Bleu yumuşaklığında sunumu gibi.
Sweet Repose: tatlı pudralı soğuk bir menekşe/iris. pudrasında meyvemsi nüansları da olan ferah, beyaz misk/vanilya/tonka baskın. yumuşak, tatlı ve feminen. daha modern, ağdasız bir l'Heure Bleu veya ferah bir Britannia.
After the Rain: sazlık ot ve çiçekleri. çiğ çimensi, ıslak topraksı, ozonik ferahlıkta bir koku. yeşil/toprak aromasının önemli bir kısmı Ocean Rain'i andırıyor ama ozonik dokusu After the Flood'a daha yakın, fotorealistik ele alınmış saf bir tematik. benzer türden 15-Foreverness'a göre daha dengeli. Sloth, Mohragot, Haxan, Chypre Mousse, Bat, Night Flyer, Nilubol, Cape Wrath... gibilere göre özgünlük ve derinlik olarak geride basit ve sade bir profil.
Jonquille: kirli samansı bir nergis. ferah yeşilli, sabunsu, beyaz çiçeksi yönleri ile işlense de hepsi nergisin gerçekçiliğine hizmet ediyor. ince ve nitelikli bir soliflore fakat sade bir hissi var. nergisin kendi doğal kirliliği ile birlikte civet benzeri hayvansalı ve derisi çoğu kişinin hoşuna gitmez. benzer türden, Pastoral kadar pastoral değil, Alfiryn kadar saf değil, Romanza kadar çarpıcı değil, Tabac Tabou kadar da keyifli değil.
Musc Moderne: ismi gibi beyaz misk temelli, temiz bir koku. başta ferah bir müge, ilerledikçe Santal Segar tipi bolca mysore tipi sandal ve saydam bir gül/vanilya da hissedilir. ince ve sesi kısık ama kaliteli ve şık. PdE Le Cri'nin topraksı iris ile geliştirdiği Chanel No.18 şemasını; Musc Moderne, kremsi sandalı ile Over the Musk üstünden geliştirmiş gibi. pek bir renk katılmadan olabildiğince saf ele alınmasına rağmen bu temadaki doğallar bile, No.18 gibilerin barındırdıkları mekanik ama pürüzsüz kısmın kendine has çekiciliğini bence bozuyor.
Bathory: hayvansal gotik bir tatlı gül/reçine. başta ekşi, sirkemsi bir gül/safranı var. sonrası balmumlu bir reçine-deri ve çikolatamsı misk. Cannibale/03.Apr.1968'i andırıyor, ilerledikçe udu çıkarılmış bir Saringkarn gibi. Elizabeth Bathory'e adanması yerinde olmuş. diğer benzer gül/safranlardan Triad ve Danse Lascive'den daha sevilebilir ve dengeli, yine de bu coğrafyada beğenen pek çıkmaz.
Sacred Smoke: Nag Champa tütsü çubuğu benzerliği açık ama eskimiş kartonun o rutubetli kokusu da mevcut. bu alanda Narcisse Noir kadar yumuşak değil. özellikle ilerledikçe Sammarco Alter/Virga Cherubber arasında sert bir deri/yasemin mevcut. ek olarak tütsü/deri yönünde plastik yanığı ve yeni nubuk ayakkabı kokusunu andırır endüstriyel bir tonu da var.
Vintage Novel: meyvemsi bir beyaz misk/gül. meyvesinde biraz çürük ama gerçekçi bir üzüm hissedilir. ferah, saydam bir tonu var ama Neil Morris Fetish cinsinden plastik havuz terliğini andırır garip bir deri efekti ile birlikte.
, daha sonra sınıfın olduğu koridorun başında ben kalorifer başında beklerken koridora giren bir çifttin tepkisi wc mi kokuyor çöp kovasımı diye bakınırken nefeslerini tutarak geri çıkmışlardı 
şaka maka Battaniye 10/10 luk bir paçuli/amber kokusudur benim için. öyle çok aykırı bir tarzı olduğunu da düşünmüyorum, paçuliyi sevenler için en azından. tabi renkler zevkler.